چشمی که در بهشت تو گریان نمی شود / باید حواله داد به دست جهنمش . . .
.
.
.
هر که غمت را خرید، عشرت عالم فروخت / با خبران غمت بی خبر از عالمند . . .
.
.
.
گشت چو در کربلا، رایت عشقت بلند / خیل ملک در رکوع پیش لوایت خمند . . .
.
.
.
به روی گونه ی گل رد پای شبنم ها / غمت به خاک رسانده است گُرده های غم ها . . .
.
.
.
ولحظه لحظه های این روزها عزادارند / دویده در رگشان خونی از محرم ها . .
.
.
.
رسوائی امیه، قتل رقیه شد / این طفل به جمله عشاق رهبر است
دلم میخواد که توی هر دو عالم / سینه زن محرم تو باشم . . .
.
.
.
یه دختری گوشه ویروونه نشسته / رفته تو فکر باباشو و چشاشو بسته
.
.
.
مهمانم و بسترم زمین است / عطشانم و قلبم آتشین است
دشمن همه سوی در کمین است / من عاشقم و گناهم این است
.
.
.
دلم گردیده در بحر غمت غرق / مَنِه بین منو فرزند خود فرق
اگر عیبم بود کم سن و سالی / چرا پس گاهواره گشته خالی؟!
.
.
.
خنده کنان می رود روز جزا در بهشت / هر که به دنیا کند گریه برای حسین
.
.
.
فرموده است حضرت صادق هر آنکسی / گریان جدّ ما شده با من برادر است
در حج و در عبادت و در سجدههای شب / گریه کن حسین شریک پیمبر است . . .
.
.
.
منزلگه عشاق دل آگاه حسین است ، بیراهه نرو ساده ترین راه حسین است
از مردم گمراه جهان راه مجویید ، نزدیکترین راه به الله حسین است . . .
.
.
.
علی یک دسته گل از یاس آورد / زطوبی شاخه ی احساس آورد
میان باغی از گل های زهرا / خوشا ام البنین عباس آورد . . .
.
.
.
شبای جمعه زهرا زائر این زمینه
سینه زن حسینه ، یل ام البنینه