مـیـلاد مـســـعــود امـیـرمـومـنــان اسـت / هنگــام شــادی و ســـرور مـومـنــان اســت
در خانه حق ز امر رب نوری عیان شد / کـز روی او شرمنده خورشـیـد جـهان است
مژده به اهل ولا میلاد حیدر رسید / مخزن اسرار حق ساقى کوثر رسید
منبع جود و سخا ولى داور رسید / مظهر لطف خدا، شافع محشر رسید
از قــــــدرت لایـــزالـــــی یــــــزدانــــــی / گـردیــده قــلــوب شـیــعــیـان نورانی
از فــاطــمــه بـنــت اســـد شـــد ظــاهــر / در کـعــبــه وجـــود عـــلـی عـمرانی
امشب شب ولادت مولای ما علی است
سلطان دین و دل، شه ارض و سماء علی است
با گوش دل شنو که به یمن قدوم او
تسبیح اهل هر دو جهان ذکر یا علی است
تنها اگر وارد به بیت دادگر شد / خارج زبیت دادگر، با یک پسر شد
از نور حق آغوش گرمش منجلى بود / زیرا تجلیگاه قنداق على بود
مکه پر شور و شعف/ کعبه می گیرد شرف
قبله را قبله نما/ آمده میر نجف
ای تو کعبه را نگین/ یا امیر المؤمنین
ای تو خلقت را پدر/ وی خلائق را امین
کن نظر ز روی لطف/ به تمام پدران
روز سیزده رجب/ ای امیر مؤمنان
دل هر چه نظر به وسعت عالم تافت / جز نور تو در عرصه ی آفاق نیافت
هنگام نهادن قدم بر سر خاک / دیوار حرم به احترام تو شکافت
زان سبب ماه رجب ماه خداست / که اندر آن میلاد شاه لافتی ست
شد رخش از کعبه ظاهر، عقل گفت: / ” چون که صد آمد نود هم پیش ماست”